ادم های موفق
پارت 1

چیزی که ذهنمو همیشه به خودش مشغول میکنه اینکه ادم های موفق زندگیشون چه ویژگی هایی داره ؟
یکی از ویژگی های برجسته ی زندگیشون بنظرم این هست که “خودشون هستن” آلبرکامو جمله ای با این مضمون که :جسارت زیادی میخواد که خودت باشی! گفته و وقتی هم راجبع این جمله ادم فکر میکنه میبینه واقعا جالبه و برعکس ظاهرش تأمل برانگیز هست تو زندگی روزمره ی ما خیلی جاها خودمون نیستیم مثلا توی روابط صمیمانه یا عاشقانه حس میکنیم اگه علایق یا ایده هامون مثل مخاطب مورد نظرمون باشه به هم نزدیک تریم برای همین حتی اگه اون ویژگی را نداشته باشیم به دروغ میگیم ” ا آره منم همینطور”شاید این جمله اون لحظه باعث بشه که طرف مقابل جذب ما بشه ولی بهتره به عواقبش هم فکر کنیم مثال بارزش داستان ی زن و مردی هست که وقتی درحال اشنایی دریک کافی شاپ هستن,مرد به اشتباهی و به دلیل استرس به جای شکر داخل قهوه اش نمک میریزه و بعد از این که زن باتعجب نگاهش میکنه میگه که از بچگی مادرش داخل قهوه اش نمک میریخته و اونم عادت کرده این کار باعث میشه که اون تا اخر عمر قهوه اشو با نمک بخوره و در لحظه ی مرگش به این موضوع اعتراف کنه و دلیلشم بگه بخاطر عشق به مخاطبش دیگه نتونسته اعتراف بکنه!
اما ایا این کارش باعث نشده که در طی این سال ها موقع خوردن قهوه ارامش نداشته باشه؟مثلا اینکه همیشه یادش باشه بانمک بخوره و مزه ی بدشو حس کنه و به ظاهر بگه که عالیه و راضی هست!آیا با این کار سال های زیادی به طرف مقابلش دروغ نگفته؟ایا دچار عذاب وجدان نشده و این موضوع ذهنش را مشغول نکرده؟
این کوچیک ترین نکته بود گاهی وقتا ما برای افزایش کلاس اجتماعی خودمون از قالب خودمون بیرون می ایم کارهایی که از نظر اکثر مردم باکلاس هستند را انجام میدیم یا به دروغ میگیم که انجام میدیم
“وای من عاشق اینچیلادا هستم”
اگه هفته ای دوبار اسب سواری نکنم اصلا تمرکز ندارم”
تو این حین شاید به ظاهر ادم فوق العاده باکلاس از نظر اجتماعی باشیم اما درواقعیت باید بدونیم که مثل ماه پشت ابر نمیمونه حتی راجبع مسائل کوچیک هم صدق میکنه و مسئله ی دیگه اینکه یکی از مشکلات دروغ گفتن اینکه همیشه باید به یاد داشته باشین که چی گفتین ولی راستگویی احتیاجی به فکر کردن و یاداوری نداره که چی چیزی گفتین!
این ها نمونه های خیلی کوچیکی بودن اما اگه بیشتر زوم کنیم می بینیم که ما حتی گاهی “باخودمان هم خودمان نیستیم”مثلا شاید استعداد درس خواندن در رشته ای را نداشته باشیم اما می گوییم نه داریم و موقعی که وارد میشیم و موفق نمیشیم درهنگام دیدن بقیه ی افراد موفق در اون رشته می گوییم باخودمان می گوییم من نخوندم اگه میخوندم نمره ی بهتری نسبت به ان می گرفتم و وقتی حتی خیلی هم تلاش میکنیم نتیجه ی مورد نظرمون را نمی گیریم و این جا اوج غم و ناراحتی روی سرمان خراب می شود و احساس میکنیم که بی استعداد هستیم و این نکته را یادمان می رود که همه ی انسان ها استعداد زیادی دارند اما در مسائل و موضوعات مختلف,مختلف هست
باخودمان رو راست نیستیم وقتی می گوییم:”نه من لاغر نیستم” “من چاق نیستم” وقتی مورد انتقاد دیگران قرار می گیریم که می گویند:” وای چقدر لاغری” “وای چقدر اضافه وزن داری” به ما یک جورایی شوک وارد می شود و اعتماد به نفس ما به شدت پایین می اید اما اگر باخودمان رو راست بودیم شاید قبل از اینکه دیگران می گفتند فکری به حال مشکل خود می کردیم!
و نکته ی اخر راجبع این موضوع این هست که وقتی ماخودمان باشیم درارتباطاتمون با دیگران راحت تریم و ان هام حس ما را دارند.
#یلدا.ن